lambing at kislap ng iyong mga mata

pagod na ako.

at naiinis na rin ako.

matapos mong mag-dial nang mag-dial nang halos trenta minutos sa telepono para lang makausap sya, wala ring kwenta. ang pangit ng linya. leche talaga!


di ko masyadong nagustuhan ang linggong ito dahil may mga bagay na nakapagbigay galit sa puso ko. marahil ay dumarating lang sa puntong pagod ka na. dumarating lang sa punto na ubos na ang pasensya mo dahil ang lahat ng ginawa mo ay napupunta lang sa wala dahil sa kakulangan ng iba. hindi ba nakakapagod yun????? at nakakainis din????? shyet talaga.

hanggang kelan ba to?

hanggang kelan ako makakaramdam na balewala ako? at balewala ang lahat ng ginagawa ko?

kelan ba nya matutunan na ang kahit kailan ay HINDI SYA HIHINTAYIN NG ORAS?

at kelan nya talaga malalaman na darating talaga ako sa puntong PAGOD NA AKO?

sana paggising ko bukas, okay na ako. sana.

Labels: rants